Βίντεο Εκδήλωσης: «Η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ανθρώπων με Αναπηρία: Από τη Θεωρία στην Πράξη»

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 19 Μαϊου 2017.

 

Ομιλητές/τριες:

 

– Χριστόφορος Βερναρδάκης, Υπουργός Επικρατείας

– Κωνσταντίνα Κούνεβα, Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ

– Μερόπη Τzούφη, Βουλεύτρια ΣΥΡΙΖΑ

– Ιωάννης Βαρδακαστάνης, Προέδρος Ε.Σ.Α.μεΑ.

– Χρήστος Σβάρνας, Συντονιστής Τμήματος ΑμεΑ ΣΥΡΙΖΑ

– Αρίστη Δαρειωτάκη, Νομικός, Ειδική Σύμβουλος του Υπουργού Επικρατείας Χριστόφορου Βερναρδάκη

– Πελαγία Παπανικολάου, Υποψήφια Διδάκτωρ Εγκληματολογίας, Νομική Σχολή Αθηνών

*Διερμηνεία Ε.Ν.Γ.: Θεοδώρα Τσαποϊτη

Εκδήλωση: «Η Όραση ή Βλέποντας τον Κόσμο»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Η Όραση ή Βλέποντας τον Κόσμο»
Ενημερωτική Εκδήλωση την Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016 στο Ίδρυμα Ευγενίδου

Αθήνα, Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

• Ποια είναι η Δομή, η Λειτουργία και η Πλαστικότητα του Οπτικού Συστήματος;
• Ποια τα προβλήματα της Όρασης και οι θεραπευτικές προσεγγίσεις;
• Ποια είναι η εκπαίδευση των ανθρώπων με προβλήματα όρασης ιδωμένη μέσα από τα ανθρώπινα δικαιώματα;
• Πώς πραγματοποιείται ο επαγγελματικός προσανατολισμός και η μετάβαση των ανθρώπων με προβλήματα όρασης από το σχολείο στην κοινωνία;
Αυτά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα ερωτήματα θα συζητηθούν στην ενημερωτική εκδήλωση με τίτλο «Η Όραση ή Βλέποντας τον Κόσμο» που διοργανώνεται την Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016 και ώρα 18:30, στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου, με ελεύθερη είσοδο (Λεωφ. Συγγρού 387, 175 64 Π. Φάληρο, είσοδος από οδό Πεντέλης 11).

Η Ελληνική Εταιρεία για τις Νευροεπιστήμες και το Ίδρυμα Ευγενίδου, υπό τον συντονισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Dana Alliance for the Brain, προσκαλούν διακεκριμένους επιστήμονες, που συνομιλούν και απαντούν σε ερωτήματα του κοινού σχετικά με το θέμα. Πρόκειται για μια εξαιρετική ευκαιρία, ώστε να αναπτυχθεί ένας έγκυρος εκλαϊκευμένος επιστημονικός διάλογος, που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για επαγγελματίες υγείας, εκπαιδευτικούς, κοινωνικούς επιστήμονες, φοιτητές σχετικών ειδικοτήτων και για ανθρώπους με προβλήματα όρασης.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του εορτασμού της Εβδομάδας για τον Εγκέφαλο και την Νόηση που διοργανώνει, σε παγκόσμιο επίπεδο, o Οργανισμόs Dana Alliance for the Brain.

Η Βιβλιοθήκη θα είναι ανοιχτή και όσοι/ες επιθυμούν μπορούν να επισκεφτούν τους Σταθμούς Εργασίας για ανθρώπους με προβλήματα όρασης και κινητικά προβλήματα, ενώ θα πραγματοποιείται έλεγχος για στερεοσκοπική (τρισδιάστατη) όραση. Παράλληλα, στο Ισόγειο θα φιλοξενείται έκθεση ζωγραφικής με έργα που ζωγράφισαν παιδιά με προβλήματα όρασης από όλο τον κόσμο.

Η εκδήλωση θα μεταδοθεί ζωντανά (live streaming) και θα υπάρχει ακουστική περιγραφή για ανθρώπους με προβλήματα όρασης, ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα και πρόβλεψη για χειλεαναγνώστες/στριες. Τα κείμενα των ομιλιών θα διατίθενται σε έντυπη μορφή και θα υπάρχουν σε QR code. Το Ίδρυμα Ευγενίδου είναι επίσης φιλικό και προσβάσιμο σε ανθρώπους με αναπηρία, ενώ οι οδηγοί-σκύλων οδηγών είναι ευπρόσδεκτοι/ες. Διατίθεται χώρος υγιεινής για ΑμεΑ.

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016, ώρα 18:30 

Έρευνα της ActionAid Hellas για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση των Μαθητών/τριών με Αναπηρία στη χώρα μας.

Είμαι στην ευχάριστη θέση, να ανακοινώσω, ότι χθες δημοσιοποιήθηκε η έρευνα, που ανέλαβα πριν περίπου ένα έτος για λογαριασμό της ActionAid Hellas και η οποία εξετάζει την εφαρμοστικότητα των εκπαιδευτικών δικαιωμάτων των Μαθητών/τριών με Αναπηρία, όπως αυτά προκύπτουν από τα διεθνή κείμενα, που δεσμεύουν την χώρα μας.

 

Στην ουσία πρόκειται για την πρώτη έρευνα ελληνικής ΜΚΟ, η οποία εστιάζει αποκλειστικά στο σχετικό δικαιωματικό κεκτημένο υπέρ των Ανθρώπων με Αναπηρία με μία προσέγγιση ολιστική, που εκτείνεται από την πρόσβαση στην δικαιοσύνη για εκπαιδευτικά θέματα ως την προσβασιμότητα των ΑμεΑ σε όλες της τις εκφάνσεις και την κοινωνικοποίηση των Μαθητών/τριών με Αναπηρία στο εκπαιδευτικό περιβάλλον.

Συστάσεις της ΕΕΔΑ με αφορμή το Σχέδιο Νόμου για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση (10 Ιουλίου 2014).

Πρόσφατα δημοσιοποιήθηκαν οι Συστάσεις της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου γύρω από το υπό κατάθεση στη Βουλή Σχέδιο Νόμου για την «Ειδική Εκπαίδευση» των Μαθητών/ριών με Αναπηρία ή/και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες.

Ως πλεονέκτημα της προκείμενης έκθεσης των απόψεων του σημαντικότερου θεσμικού οργάνου στην χώρα μας στο πεδίο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εντοπίζεται εκ μέρους μας η συγκέντρωση όλου σχεδόν του δικαιωματικού πλαισίου παρέμβασης των Διεθνών Οργανισμών υπό τη μορφή παράθεσης κατά χρονική σειρά. Ως μειονέκτημα δε η μη υιοθέτηση μίας ξεκάθαρης θέσης εν σχέση με τον θεσμό της Παράλληλης Στήριξης, ο οποίος έπειτα από την δεκατετραετή ισχύ του για πρώτη φορά κλονίζεται στα θεμέλια του και μάλιστα στο επίπεδο της νομοθετικής επιλογής.

Οι εδώ σχολιαζόμενες Συστάσεις της Ε.Ε.Δ.Α. παραπέμπουν στην προγενέστερη Απόφαση του ίδιου οργάνου της 9^ης Απριλίου 2009, στην οποία ενσωματώθηκαν οι προτάσεις γύρω από την εφαρμογή του Νόμου 3699/2008 περί Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.

Παρατίθενται από την πλευρά μας λοιπόν μόνον οι εισαγωγικές παρατηρήσεις του εγγράφου, με αυτονόητη την σχετική παραπομπή στο σύνολο του κειμένου.

Και ένα υστερόγραφο: Το ανανεωμένο site της ΕΕΔΑ ευτυχώς είναι πλέον αρκούντως προσβάσιμο στους/στις Διαδικτυακούς Χρήστες/ριες με Προβλήματα Όρασης!

 

…

 

Συστάσεις της ΕΕΔΑ με αφορμή το Σχέδιο Νόμου για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση

 

Φεμινισμός και Αναπηρία: Ποιες, πού, πότε, τι, γιατί;

Ας εκκινήσουμε τον συλλογισμό μας από την προσπάθεια μας, να ξετυλίξουμε το νήμα του συναπαντήματος του Φεμινισμού ως θεωρητικού ρεύματος και ως κινήματος με την αναπηρία, ως ζώσα κατάσταση, ως κατάσταση δηλαδή, που βιώνεται. Το πρώτο, που θα διερωτηθούμε είναι: υπάρχει αλήθεια εκείνη η γερή κλωστή, που να ενώνει αυτά τα δύο, της οποίας την άκρη, να μπορέσουμε να αναζητήσουμε; Ή μήπως θα πρέπει να κάνουμε λόγο για χωριστές διαδρομές;

«Νομίζω πως μέσα στον καθένα μας, υπάρχει μια ικανότητα να αντιλαμβάνεται τις εντυπώσεις και τις συγκινήσεις που η ανθρωπότητα έχει περάσει απ’ την αρχή της δημιουργίας της», έγραφε στην αυτοβιογραφία της η Helen Keler, επιθυμώντας με τα λόγια της, να ανοίξει μία χαραμάδα στο παράθυρο της πραγματικής ταυτότητας των Ανθρώπων με Αναπηρία μέσα από εσωτερικές διαδρομές, σκιαγραφώντας την ζωή μίας γυναίκας, που η κοινωνία θα την ήθελε σιωπηλή και απόλυτα περιθωριοποιημένη. «Κάθε άτομο έχει μια υποσυνείδητη ανάμνηση της πράσινης γης και των κελαρυστών νερών, έτσι που η κώφωση και η τύφλωση δεν μπορούν να του στερήσουν αυτό το δώρο των περασμένων γενεών. Αυτή η κληρονομική ικανότητα είναι μια έκτη αίσθηση-μια ψυχική αίσθηση που βλέπει, ακούει, νιώθει, όλα μαζί!», συμπλήρωνε σε τόνο κατανυκτικό. Η Keler βέβαια ως προσωπικότητα δεν συνδέθηκε με το φεμινιστικό κίνημα της εποχής της, άρθρωσε όμως πολιτικό λόγο. Αυτή κάθε αυτή η ανάγκη της Keler να εκφραστεί μέσα στην ιστορικότητα της είναι που μας κάνει, να αντικρίζουμε στο πρόσωπο της μία πολύ συγκεκριμένη δικαιωματική ταυτότητα. Η Helen Keler έχει καταγραφεί ως ο πιο μορφωμένος Τυφλοκωφός άνθρωπος και αυτός ο άνθρωπος ενσάρκωνε εκτός των άλλων την διπλή διακριτότητα του να είσαι γυναίκα και ανάπηρη εντός του σφιχτού ιστορικού πλαισίου μιας εποχής, που πρότεινε ως κοινωνική απάντηση στην ένταξη των Ανθρώπων με Αναπηρία, την φιλανθρωπία και τον οίκτο.

Πρώτες Αναγνώσεις στο υπό ανοιχτή διαβούλευση Σχέδιο Νόμου για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση των Μαθητών/ριών με Αναπηρία.

Τη Μεγάλη Πέμπτη μέσα στην ραστώνη των Πασχαλινών διακοπών το Υπουργείο Παιδείας δημοσιοποίησε προς ανοιχτή διαβούλευση το Σχέδιο Νόμου για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση των Μαθητών/ριών με Αναπηρία στην χώρα μας.

Καθόλου τυχαία κατ’ αρχήν η επιλογή του χρονικού σημείου διαβούλευσης…

«Ένα Αντιρατσιστικό Νομοσχέδιο που.. ξέχασε τους Ανθρώπους με Αναπηρία!»

Αναδημοσιεύουμε το άρθρο μας από το Greeklish.info/gr και ευχαριστούμε τον κο Βαγγέλη Γεωργίου για την φιλοξενία και την επιμέλεια της παρουσίασης! Βασική μας θέση αυτονόητα αποτελεί η ανάγκη να ακουστεί και αυτή η οπτική περί συμπερίληψης των Ανθρώπων με Αναπηρία, στις ομάδες θυματοποίησης με γνώμονα τις προβλεπόμενες στο Αντιρατσιστικό Νομοσχέδιο ειδικές υποστάσεις.

Επιτροπή του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα του Παιδιού: «Τα Παιδιά με Αναπηρία κλείνονται με μεγάλη ευκολία σε Ιδρύματα»!

Στις 19 Ιουνίου 2012 δημοσιοποιήθηκαν τα τρία κείμενα με τις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Παιδιού του Ο.Η.Ε. (C.R.C.), οι οποίες αποτελούν το συμπερασματικό πλαίσιο, αναφορικά με την κατάσταση των Δικαιωμάτων του Παιδιού στην χώρα μας επί τη βάση τριών διεθνών δεσμευτικών κειμένων, ήτοι της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου για την πώληση Παιδιών, την παιδική πορνεία και την παιδική πορνογραφία και του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου για την εμπλοκή Παιδιών στις ένοπλες συγκρούσεις.

Κατά περιεχόμενο οι συστάσεις της Επιτροπής διατυπώνονται αξιολογικά, συνεκτιμώντας σε παράλληλη ανάγνωση με την 2η και 3η ενοποιημένη περιοδική έκθεση της Ελλάδος, την εναλλακτική έκθεση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, που δραστηριοποιούνται στο πεδίο, τις διαπιστώσεις και προτάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη (κύκλος Δικαιωμάτων του Παιδιού) και την έκθεση του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (Ε.Π.Σ.Ε.).

Όπως σημειώνεται από το Ε.Π.Σ.Ε., στο σχετικό με το καλωσόρισμα των συστάσεων της C.R.C. Δελτίο Τύπου του: «Βασική διαπίστωση του ΟΗΕ είναι πως η Ελλάδα δεν έχει πολιτική για τα δικαιώματα του παιδιού αφού δεν υπάρχει κανένα όργανο συντονισμού της εφαρμογής των σχετικών πολιτικών ή έστω παρακολούθησης της εφαρμογής της Σύμβασης και των Πρωτοκόλλων της. Το Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα του Παιδιού που δημιουργήθηκε το 2001 για να παραπλανήσει την Επιτροπή πως υπήρχε τέτοιο όργανο σχεδόν ποτέ δεν λειτούργησε και η επανίδρυσή του προκηρύχθηκε παραμονές της φετινής εξέτασης από τον ΟΗΕ με ανάλογο στόχο. Παράλληλα, όπως κάθε άλλη Επιτροπή του ΟΗΕ, επισημάνθηκε πως η Ελλάδα δεν έχει στατιστικά στοιχεία για την καταγραφή, παρακολούθηση και αποτίμηση των εφαρμοζόμενων πολιτικών και των διώξεων για παραβιάσεις των σχετικών νόμων. Τέλος, και αυτή η Επιτροπή επανέλαβε πως σχεδόν όλες οι προηγούμενες συστάσεις της (του 2002) αγνοήθηκαν από την Ελλάδα. Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, η Επιτροπή έθιξε θέματα «ταμπού» για την Ελλάδα, όπως εφαρμογή της σαρίας στη Θράκη, παραβιάσεις των δικαιωμάτων τουρκικής και μακεδονικής μειονότητας και εκτεταμένες παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Ρομά. Επισήμανε επίσης τάση ιδρυματοποίησης των παιδιών χωρίς γονείς ή/και με αναπηρίες, απουσία αποτελεσματικής αντιμετώπισης κάθε μορφής βίας κατά των παιδιών, έλλειψη προστασίας των παιδιών αιτούντων άσυλο ή/και ασυνόδευτων ανηλίκων ή/και παιδιών των φαναριών, ανεπάρκειες της δικαιοσύνης ανηλίκων (που φτάνει να δικάζει και 9χρονα), απουσία σεξουαλικής παιδείας, καταγραφή θρησκεύματος μαθητών στα σχολεία, ελεύθερη προβολή προϊόντων εναλλακτικών του θηλασμού σε μαιευτήρια, κτλ».

Άξιο μνείας είναι το γεγονός, ότι η επιτροπή καταγράφει ως βασικό παράγοντα δυσκολίας εφαρμογής της Σύμβασης την δημοσιονομικά αρνητική συγκυρία «βάναυσης» περικοπής πόρων, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά:

«Το τελικό Κείμενο Συμπερασμάτων της Διάσκεψης του Ρίο +20 περιλαμβάνει αναφορές για την Αναπηρία»!

Στο τελικό Κείμενο σύνοψης των Συμπερασμάτων και των χαραζόμενων πολιτικών της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών του Ρίο + 20 για την Αειφόρο Ανάπτυξη, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, 20 χρόνια μετά την ομώνυμη της το 1992 Διάσκεψη της Γης,  από τις 20 ως τις 22 Ιουνίου 2012 περιλαμβάνονται ρητές αναφορές για την Αναπηρία.

Στο Κείμενο των τελικών Συμπερασμάτων της Διάσκεψης του Ρίο + 20 «Το μέλλον, που θέλουμε» «The Future we want» απαντώνται πέντε εξειδικευμένες αναφορές για την Ομάδα Κοινωνικού Αποκλεισμού των Ανθρώπων με Αναπηρία.

Συγκεκριμένα τα Κράτη είναι υπεύθυνα:

-Στο να σέβονται, στο να προστατεύουν και στο να προωθούν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις Θεμελιώδεις Ελευθερίες για όλους/ες (τους ανθρώπους) (παρ. 9).

-Στο να σέβονται, στο να προστατεύουν και στο να προωθούν την συμμετοχή και την Πρόσβαση στην Πληροφόρηση και στις Δικαιοδοτικές και Διοικητικές αρχές, για την προώθηση της Αειφόρου Ανάπτυξης (παρ. 43).

-Στο να εγγυώνται, ότι οι (χαραζόμενες) στο πλαίσιο της Αειφόρου Ανάπτυξης και της Εξάλειψης της Φτώχιας Πολιτικές της Πράσινης Οικονομίας θα πρέπει να ….. ενισχύουν την ευημερία των Ανθρώπων με Αναπηρία (παρ. 58 κ).

-Στο να δεσμευτούν  ότι θα προωθήσουν μία ολοκληρωμένη προσέγγιση στον σχεδιασμό και στην οικοδόμηση βιώσιμων πόλεων και αστικών οικισμών (κέντρων) και στο να δεσμευτούν, ότι θα προωθήσουν Πολιτικές Βιώσιμης Ανάπτυξης, οι οποίες θα υποστηρίζουν την στέγαση και την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών, χωρίς αποκλεισμούς και ενός ασφαλούς και υγιούς περιβάλλοντος διαβίωσης για όλους/ες, ιδίως για τα Πρόσωπα με Αναπηρία (παρ. 135).

-Και τέλος τα Κράτη είναι υπεύθυνα στο να τονίζουν την ανάγκη για εξασφάλιση Ίσης Πρόσβασης στην Εκπαίδευση των Ανθρώπων με Αναπηρία (παρ. 229).

* Η μετάφραση του κειμένου έγινε από την γράφουσα.

Σκέψεις Επίκαιρες…

Σκέψεις επίκαιρες…

Το 1996, η επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένου Εθνών εξέδωσε το θεμελιώδους σημασίας γενικό σχόλιο για το άρθρο 25 του Διεθνούς συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, με το οποίο κατοχυρώνεται το Δικαίωμα Συμμετοχής στην Πολιτική Ζωή κάθε Πολίτη/ισας. Ερμηνεύοντας το εν λόγω άρθρο, η Επιτροπή αναγνώρισε, ότι οι περιορισμοί στο δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι είναι επιτρεπτοί. Ωστόσο, οι όροι άσκησης των δικαιωμάτων αυτών «πρέπει να βασίζονται σε αντικειμενικά και λογικά κριτήρια». Κατά την θέση του συγκεκριμένου οργάνου του Ο.Η.Ε., π.χ. το μεγαλύτερο ηλικιακό όριο για την εκλογή σε συγκεκριμένο αξίωμα θα μπορούσε να θεωρηθεί θεμιτός περιορισμός. Ωστόσο, «δεν επιτρέπονται διακρίσεις μεταξύ των πολιτών κατά την άσκηση των εν λόγω δικαιωμάτων λόγω φυλής, χρώματος, φύλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης, περιουσιακής κατάστασης, τόπου γέννησης ή άλλης κατάστασης», σύμφωνα και με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 2 του Συμφώνου.

Η Επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων  θεωρεί «παράλογο να περιορίζεται το δικαίωμα ψήφου για λόγους σωματικής αναπηρίας ή να επιβάλλονται απαιτήσεις εγγραματοσύνης, συγκεκριμένου μορφωτικού επιπέδου ή συγκεκριμένης περιουσιακής κατάστασης». Παρά ταύτα, στο ίδιο Γενικό Σχόλιο της η Επιτροπή σημείωνε προ δεκαεξαετίας ότι, η Νοητική Αναπηρία  («νοητική ανικανότητα») θα μπορούσε να συνιστά λόγο άρνησης της αναγνώρισης του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι του ατόμου.

Σήμερα εν έτη 2012 σαφώς και διεθνώς έχουν διατυπωθεί σοβαρότατες αντιρρήσεις και ως προς τον ερμηνευτικό περιορισμό της Επιτροπής, που βασίζεται στην ζώσα κατάσταση της Νοητικής Αναπηρίας, αντιρρήσεις οι οποίες εκκινούν από το κοινωνικό κριτήριο μεταχείρισης, κατανόησης και αποδοχής της λειτουργικότητας.

Το 2009 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προσπαθώντας να ενεργοποιήσει την κοινή γνώμη προς αυτήν την κατεύθυνση στην καμπάνια του «Disability Votes Count » ενόψει και των Ευρωεκλογών υπενθύμιζε το αυτονόητο: