Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς: «Αξιολόγηση του Εθνικού Συστήματος Ακεραιότητας»

Τι βαθμό παίρνει η Ελλάδα;

Στις 29 Φεβρουαρίου 2012 δημοσιοποιήθηκε η Έκθεση της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς», η δραστηριότητα της οποίας σχετίζεται με την καταπολέμηση της διαφθοράς ως φαινομένου, που αφορά τόσο την Ελληνική όσο και την Διεθνή έννομη τάξη. Στην έκθεση παρουσιάζονται αναλυτικά τα αποτελέσματα της Έρευνας, που έλαβε χώρα κατά την διάρκεια των μηνών Μαρτίου 2011 ως Ιανουαρίου 2012 και συμπεριέλαβε στο αντικείμενο της αξιολόγησης της επί τη βάση του Εθνικού Συστήματος Ακεραιότητας 12 πυλώνες.

Αμέσως κατωτέρω κοινοποιούμε αυτούσια την συνοπτική παρουσίαση της έρευνας, ενώ στο σύνολο της η έκθεση ανευρίσκεται στο: http://www.eurocharity.gr/files/ekthesi_aksiologisis_diethnis_diafaneia_ellas.pdf

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Επισκόπηση

Η παρούσα έρευνα περί του Ελληνικού Εθνικού Συστήματος Ακεραιότητας περιλαμβάνει την αξιολόγηση του ισχύοντος νομικού πλαισίου και της εφαρμογής του αναφορικά με θεσμούς («πυλώνες») – κλειδιά για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Οι εν λόγω πυλώνες αξιολογούνται στο πλαίσιο των πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών συνθηκών («θεμελίων») της χώρας. Η παρούσα έρευνα δεν αποσκοπεί στη βαθειά ανάλυση των πυλώνων, αλλά περισσότερο στην επισήμανση των μεταξύ τους διασυνδέσεων και διαδράσεων. Η μεθοδολογία της έρευνας σχεδιάσθηκε από τη Γραμματεία της Διεθνούς Διαφάνειας. Η έρευνα καλύπτει περίπου την τελευταία τριετία, δεδομένου ότι στην Ελλάδα διενεργείται για πρώτη φορά, σε αντίθεση με άλλες χώρες, όπου η εν λόγω έρευνα διεξάγεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Φιλοδοξία της ΔΔ-Ε αποτελεί η επανάληψη της έρευνας στο άμεσο μέλλον, ώστε να επισημανθεί τυχόν μεταβολή (θετική ή αρνητική) στη διαχρονική λειτουργία του συστήματος.

Εργαλεία και παράγοντες για την αξιολόγηση του Εθνικού Συστήματος Ακεραιότητας αποτελούν οι πρωτογενείς πηγές δικαίου, η σχετική βιβλιογραφία, οι μαρτυρίες εθνικών εμπειρογνωμόνων, καθώς και η επικύρωση των ευρημάτων από τη Γραμματεία της ΔΔ, την ελληνική Συμβουλευτική Επιτροπή και τον εξωτερικό εμπειρογνώμονα. Τα πορίσματα και οι προτάσεις της έρευνας συζητήθηκαν στο Εθνικό Εργαστήρι, το οποίο έλαβε χώρα στην Αθήνα στις 9 Δεκεμβρίου 2011, ώστε να επισημανθούν οι προτεραιότητες για επικείμενες δράσεις κατά της διαφθοράς εκ μέρους του κράτους, της κοινωνίας των πολιτών, του ιδιωτικού τομέα και άλλων ομάδων ειδικού ενδιαφέροντος.

Τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας σε κρίση

Η εν λόγω κρίση χρέους που μαστίζει την Ελλάδα αποτελεί απότοκο πολλών δεκαετιών σπατάλης, κακοδιαχείρισης και δομικών στρεβλώσεων, παρά το γεγονός ότι το 2001 κρίθηκε ότι η Ελλάδα πληροί τα οικονομικά κριτήρια για να ενταχθεί στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.

Γιώτα Καραγιάννη: «ΑΝΑΠΗΡΙΑ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ».

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο από την συνέντευξη του Πάμπλο Πινέδα, του πρώτου Ευρωπαίου δασκάλου με σύνδρομο ντάουν, η οποία δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα στον τύπο,  είναι αυτό της φοίτησης σε ποσοστό 85% των Μαθητών/ριών που εμφανίζουν ταυτόσημη μορφή αναπηρίας σε Γενικά Σχολεία… Ναι το 85% και ναι…. Σε Γενικά Σχολεία… φυσικά της πατρίδας του… της Ισπανίας…

Υπάρχουν άραγε αιτήματα πολιτικών διεκδικήσεων, η πραγμάτωση των οποίων στην χώρα μας, την χώρα των αποσπασματικών παρεμβάσεων, διαχείρισης της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης των Μαθητών/ριών με Αναπηρία να μην φαντάζει σχεδόν ουτοπική….;;; Και πόσο απέχει ο  βαθύς και ισχυρός ρεαλισμός της κοινωνικής δικαιοσύνης διά μέσω της υπεράσπισης των αυτονόητων από την ουτοπία ή ορθότερα από αυτό, που με όρους διαβούλευσης ορίζεται ως ουτοπία;;

Σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 4 του Ν.3699/2008 η εκπαίδευση των Μαθητών/ριών με Αναπηρία ή/και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες  παρέχεται σε σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής, όταν η φοίτηση στα γενικά σχολεία ή στα τμήματα ένταξης καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολη. Δική μας έμφαση η χρήση του  αξιολογικά αόριστου και συναισθηματικά φορτισμένου όρου «δύσκολη»  σε έναν νόμο με ιδιάζουσα συμβολική για τα Δικαιώματα των Ανθρώπων με Αναπηρία σημασία ενδεικνύει κάτι….Το ερώτημα, που τίθεται επομένως και που παραμένει πάντα επίκαιρο συνίσταται στο αν και κατά πόσο το Γενικό Εκπαιδευτικό Σύστημα της χώρας μας δύναται να απορροφήσει στους κόλπους του την εν λόγω ομάδα «εκπαιδευτικού αποκλεισμού», επιβεβαιώνοντας στην πράξη, ότι η αρχή της ισότιμης ένταξης και της συνεκπαίδευσης δεν συνιστά μόνον ένα αβίαστα εκφερόμενο ευχολόγιο.