Αθήνα 17 Ιουνίου 2014
«Το Α και το Ω της εξέλιξης του πολιτισμού είναι η δημιουργία πλάγιων διαδρομών»
Lev Vygotsky
Την Παρασκευή 20 Ιουνίου, το Σάββατο 21 Ιουνίου και την Κυριακή 22 Ιουνίου διοργανώνεται στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ τριήμερο Φεστιβάλ για τη Γνωριμία με την “άγνωστη χώρα” της αναπηρίας.
Συνέχεια
Filed under Εκδηλώσεις, Με την δύναμη της εικόνας
*Αναδημοσιεύουμε από το ιστολόγιο του Χρ. Τσαντή, ίσως το πιο εμπεριστατωμένο, από την σκοπιά της ιστορικότητας και της διαδοχής των αναφερόμενων γεγονότων, άρθρο κριτικής περιγραφής της εργαλειακής χρήσης της ψυχιατρικής επιστήμης ως «όπλο» εξόντωσης Ανθρώπων με Αναπηρία από το καθεστώς των Ναζί.
Το άρθρο του Agostino Pirella κατά μετάφραση του Θ. Μεγαλοοικονόμου,, το οποίο παραθέτουμε αυτούσιο ανευρίσκεται εδώ!
…
(Δημοσιεύτηκε στην τριμηνιαία περιοδική έκδοση της επιστημονικής ένωσης του ΨΝΑ «Τετράδια Ψυχιατρικής» Σεπτέμβρης 1994, τεύχος Νο 47).
Στο πλαίσιο μιας ιστορίας της ψυχιατρικής θεωρούμενης, όχι πλέον σαν στερεότυπης ιστορίας των ψυχιάτρων-ηρώων αλλά, σαν ιστορίας της πειθαρχικής εξουσίας πάνω στην κοινωνική παρέκκλιση και πάνω στην τρέλλα, γίνεται αναφορά στην ευθύνη των ψυχιάτρων για τη δολοφονία 200.000 αναπήρων και ψυχιατρικών ασθενών στη Γερμανία και στις κατεχόμενες ζώνες ανάμεσα στο 1939 και 1945.
Αυτή η γενοκτονία, που διαπράχθηκε με επιστημονική ακρίβεια, είχε σαν έδαφος που την εξέθρεψε τη συζήτηση της δεκαετίας του ’20 για τους «χαριστικούς φόνους» και τη ρατσιστική εκστρατεία ενάντια σε κάθε μορφή «εκφυλισμού της φυλής», που διεξήχθη και από ψυχιάτρους πολύ γνωστούς όπως ο Λεονάρντο Μπιάνκι.
Η παρέμβασή μου θέλει να είναι η έκθεση ενός ψυχιάτρου που συμμετείχε, από τη δεκαετία του ’50, στις εμπειρίες του μετασχηματισμού και του ξεπεράσματος των ψυχιατρικών νοσοκομείων στο βαθμό που είναι χώροι απομόνωσης, καταπίεσης και θανάτου. Μας έχουν συνοδεύσει σε αυτό το δύσκολο δρόμο, ψυχίατροι όπως ο εξαιρετικός φίλος Φράνκο Μπαζάλια και συνοδοιπόροι, όπως ο Μισέλ Φουκώ και ο Ρόμπερτ Καστέλ, που μ’ ένα λαμπρό τρόπο ξανάγραψαν την ιστορία της ψυχιατρικής σαν ιστορία της κρατικής τάξης, της λογικής του εγκλεισμού και της πειθαρχικής εξουσίας πάνω στη συμπεριφορά που κρίνεται «παρεκκλίνουσα».
Η ιστορία της ψυχιατρικής, από τη γέννησή της στην αστική κοινωνία στο τέλος του περασμένου αιώνα μέχρι σήμερα, ξαναγράφτηκε όχι πια σαν τυποποιημένη ιστορία των ψυχιάτρων ηρώων, σαν ιστορία των διευθυντών των ψυχιατρικών ασύλων αλλά σαν πολύ πιο πολύπλοκη ιστορία των ψυχιατρικών ιδρυμάτων, ως οργάνων προσαρμοσμένων στη λειτουργία των κοινωνικοοικονομικών ισορροπιών της περιόδου. Ιδιαίτερα ο Φράνκο Μπαζάλια ανέφερε πολλές φορές την άμεση σχέση ανάμεσα στην πλήρη απασχόληση και το κλείσιμο των ψυχιατρικών νοσοκομείων.
Ωστόσο η πολυπλοκότητα του ζητήματος δεν επιτρέπει οικονομιστικές απλοποιήσεις. Όπως έχει διαπιστωθεί, διακυβεύονται επίσης τα μεγάλα ζητήματα της κανονικότητας και της πολιτιστικής της σχετικότητας, η σχέση της με το ζήτημα των εξουσιών, η συμβολική σημασία της τρέλλας και του παραληρήματος, σαν αμφισβήτηση της καθεστηκυίας τάξης και των κυρίαρχων αξιών (ή αντίθετα σαν γκροτέσκα μίμηση της κυριαρχίας), η λειτουργία της ψυχιατρικής σαν χώρου εξάσκησης των οργανικών επαγγελματιών της κυρίαρχης τάξης και ούτω καθεξής…
Συνέχεια
Filed under Μετααναγνώσεις
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ
Παράλληλη Δράση: «ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ»
Το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου, ώρες 12.00-4.00 μ.μ., το Ίδρυμα Ευγενίδου οργανώνει στο Ισόγειο της Βιβλιοθήκης μια παρουσίαση των Σταθμών Εργασίας για ΑμεΑ. Για τη γνωριμία του κοινού με τις υπηρεσίες που προσφέρονται, αλλά και για την κατανόηση και εξοικείωση με την κατάσταση υπό την οποία διαβιούν τα Άτομα με Αναπηρία, θα λειτουργήσει μία πρωτότυπη Βιβλιοθήκη.
Το Ίδρυμα Ευγενίδου, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα για ίση και ανεμπόδιστη πρόσβαση στους χώρους πολιτισμού για όλους τους ανθρώπους με αναπηρία, έχει προβεί σε σειρά ενεργειών προς αυτήν την κατεύθυνση.
Στόχος μας είναι το Ίδρυμα Ευγενίδου να αποτελέσει Πρότυπο Προσβασιμότητας για επισκέπτες/τριες με αναπηρία, ως προς το δομημένο Περιβάλλον, την Ενημέρωση, την Εκπαίδευση και την Επικοινωνία, τα Αγαθά και τις Υπηρεσίες.
Filed under Εκδηλώσεις
Ένα από τα ευφάνταστα συνθήματα… και πανό, που συναντήσαμε στην κινητοποίηση του ΠΑΣΠΑ και της Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών στο Υπουργείο Οικονομικών την Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012…!!!!!
Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Σκηνοθέτη Αντώνη Ρέλλα.
Filed under Με την δύναμη της εικόνας
Το περιεχόμενο της παρούσας Εισήγησης, όπως αναδημοσιεύεται εκ μέρους μας με θέμα: «Το σχολείο ως πολιτισμικό πλαίσιο κατασκευής έμφυλων ταυτοτήτων και ως ένα προνομιακό πεδίο για την άρση του σεξισμού» αναπτύχθηκε προφορικά από την κα Δήμητρα Κογκίδου, Καθηγήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης και Κοσμητόρισσα της Παιδαγωγικής Σχολής στο ΑΠΘ στο πλαίσιο του Συνεδρίου «Εκπαίδευση για την ισότητα στα φύλα», που διοργανώθηκε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της Κύπρου την Παρασκευή 24 και το Σάββατο 25 Μαΐου 2012.
Το σχολείο ως πολιτισμικό πλαίσιο κατασκευής έμφυλων ταυτοτήτων και ως ένα προνομιακό πεδίο για την άρση του σεξισμού
(προφορική εισήγηση)
Δήμητρα Κογκιδου, Καθηγήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Κοσμητόρισσα της Παιδαγωγικής Σχολής στο ΑΠΘ
Το «έμφυλο καθεστώς» της εκπαίδευσης
Η εκπαίδευση, ως θεσμός, αποτελεί χώρο όπου διαμορφώνονται πρακτικές φύλων και έχει και η ίδια φύλο. Η σχηματοποίηση όλων των έμφυλων σχέσεων μέσα σ’ ένα θεσμό θα μπορούσε να ονομαστεί το «έμφυλο καθεστώς του». Η εκπαίδευση είναι ένας οργανισμός με γραφειοκρατικό /εξουσιαστικό πρότυπο διοίκησης που λειτουργεί με βάση τις αρχές του ηγεμονικού ανδρισμού. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι μαθητές και οι μαθήτριες διαπραγματεύονται τις δικές τους ταυτότητες, εργάζονται εκπαιδευτικοί, οι οποίοι/ες, επίσης, είναι έμφυλα υποκείμενα και μέσα από ποικίλες συμπεριφορές τους επηρεάζουν τη σχολική ζωή.
Τα φυλετικά καθεστώτα –όπως η εκπαίδευση -είναι ιστορικά προϊόντα και υπόκεινται σε αλλαγές Κατά συνέπεια, οι ταυτότητες που διαμορφώνονται σε αυτά δεν είναι στατικές, αλλά υπόκεινται σε συνεχείς αλλαγές. Η εκπαίδευση, ως θεσμός, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία διαπραγμάτευσης και εξέλιξης των ταυτοτήτων μέσα από συγκεκριμένες εκπαιδευτικές πρακτικές – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οτιδήποτε διαδραματίζεται μέσα στο σχολείο είναι αποτέλεσμα μόνον της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αυτά που συμβαίνουν στο πλαίσιο της εκπαίδευσης, επηρεάζονται και από τους κυρίαρχους/ηγεμονικούς Λόγους που βρίσκονται εκτός σχολείου, δηλ. στη δημόσια σφαίρα της μαζικής κουλτούρας, της πολιτικής και της επίσημης πολιτείας.
Το κοινωνικό φύλο δεν αποτελεί μια δεδομένη ταυτότητα
Το φύλο στις κοινωνικές επιστήμες έχει πολιτισμικό περιεχόμενο και κωδικοποιεί μια σχέση ιεράρχησης. Δεν αποτελεί, δηλαδή, μια δεδομένη ταυτότητα που αποδίδεται στο υποκείμενο, αλλά μια κοινωνικο-πολιτισμική και ιστορικο-πολιτική διαδικασία ταυτότητας, η οποία δεν επιδρά με τον ίδιο τρόπο σε όλα τα υποκείμενα. Το φύλο ως θεσμοθετημένο σύστημα κοινωνικής ιεράρχησης και συνεπώς ως μορφή κοινωνικής ανισότητας, είναι εξουσιαστικό και καταπιεστικό, κυρίως για τις γυναίκες. Θα μπορούσαμε όμως, να ισχυριστούμε ότι το φύλο είναι καταπιεστικό για κάθε ανθρώπινο υποκείμενο, ακόμα και για τους άνδρες. Συνέχεια
Filed under Έρευνες, Μετααναγνώσεις
Η συνέντευξη μας στην εκπομπή, που επιμελείται ο εξειδικευμένος σε θέματα Αναπηρίας δημοσιογράφος Αντώνης Σκορδίλης, «Ισότιμα / Μετ’ Εμποδίων», όπως αναμεταδόθηκε από το Πρώτο Πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (ΡΙΚ) την Πέμπτη 19 Απριλίου 2012.
Αντικείμενο της συνομιλίας μας ή καλύτερα αφορμή αυτής υπήρξε η πρόσφατη κύρωση με εσωτερικό νόμο από την χώρα μας της Διεθνούς Σύμβασης του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία.
Σε περίπτωση τυχόν προβλημάτων στην αναπαραγωγή του υλικού πατήστε εδώ.
Filed under Μετααναγνώσεις
"Το καλό και το κακό ενυπάρχει στον καθένα και το δεύτερο μπορεί εύκολα να πυροδοτηθεί από λεκτικές κοινωνικές διαδράσεις. Ας ελπίσουμε ότι ο «πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως», προτού συνεχίσει τη νέα του επέλαση, θα σκοντάψει στους βράχους της λογικής και της κοινής μας ανθρωπιάς."
Το κατωτέρω άρθρο γράφτηκε πριν από περίπου ενάμιση χρόνο από τον Ευγένιο Τριβιζά και δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα «Τα Νέα».
Η δύναμη του πέραν της αδιαμφισβήτητης τεκμηρίωσης των εκφερόμενων στις γραμμές του νομίζουμε, ότι συνίσταται ακριβώς στο ότι βοηθά τον/την Αναγνώστη/ρια να αναλογιστεί την ιστορικότητα των εξελίξεων με όρους επιχειρηματολογικής αναλογίας ή παραινετικών αναστοχασμών.
Αλήθεια σήμερα δεκαοκτώ μήνες μετά την συγγραφή του, εν μέσω ραγδαίων ταχυτήτων πολιτικών και κοινωνικών αποδομήσεων, όπου οι οξύνσεις σε όλα τα επίπεδα δεν περισσεύουν τι συναισθήματα μπορεί να μας αποπνεύσει η μεταανάγνωση του…;;;
[ ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΨΗ ] Ο «πέμπτος καβαλάρης»
Του Ευγένιου Τριβιζά
Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010
O χαρακτηρισμός των Ελλήνων ως απατεώνων, προδοτών και άλλων τινών δεν είναι παρά μία ακόμα περίπτωση του κοινωνιολογικού φαινομένου της επικλήσεως αρνητικών εθνικών στερεοτύπων σε περιπτώσεις κρίσεων. Αντί να κρίνονται και να κατακρίνονται αποφάσεις ή ενέργειες συγκεκριμένων ατόμων, στιγματίζεται συλλήβδην ένας ολόκληρος λαός. Το πιο επικίνδυνο στερεότυπο είναι η αμφισβήτηση της ανθρώπινης φύσης φυλών και εθνών.
Filed under Έρευνες, Μετααναγνώσεις
«Σας τα λέω όλα αυτά
γιατί εδώ στο νησί μας,
όπως κι αλλού,
οι γάτες ξεχνάνε,
οι άνθρωποι ξεχνάνε
και η τρέλα
δεν θέλει πολύ
να φουντώσει πάλι
φτου ξανά κι απ’ την αρχή…»
Filed under Μετααναγνώσεις
Κύριε Ιωάννου,
Σας τιμά το ενυπόγραφο το κειμένου σας…
Αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω την βαθύτατη δυσαρέσκεια μου για την εκφορά εκ μέρους σας του αυτούσια παρατιθέμενου σε εισαγωγικά χορίου του άρθρου σας με τίτλο «Σιγά, μην ξυπνήσουν οι Γερμανοί!», όπως αυτό δημοσιεύτηκε στο Protagon gr: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=7087 και θα το πράξω χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Συνέχεια
Filed under Μετααναγνώσεις
Ανθρωποκεντρικά | το ιστολόγιο της Πελαγίας Παπανικολάου 