Αυτονόητες Υπομνήσεις: Ναζιστικό Ολοκαύτωμα.

Η 27^η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί ως η ημέρα υπενθύμισης των θυμάτων του Ναζιστικού Ολοκαυτώματος και των επιζωσασών της δύνης του…

Πέραν της ημερολογιακής μνείας της απελευθέρωσης από τα Ρωσικά στρατεύματα του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς στις 27 Ιανουαρίου 1945, η συγκεκριμένη ημερομηνία αποτυπώνει ως σημαίνον την ιστορικότητα της ναζιστικής βαναυσότητας απέναντι στην ανθρώπινη φύση.

Επειδή λοιπόν οφείλουμε να μην ξεχνάμε και να μην υποβαθμίζουμε την πραγματικότητα των γεγονότων αντιγράφουμε αυτούσιο ένα χαρακτηριστικό περιγραφικό απόσπασμα ιστορικής καταγραφής της εφαρμοστέας από το ναζιστικό καθεστώς τεχνολογίας πληθυσμιακής διαχείρισης, προς τον σκοπό του ελέγχου και της επίτευξης φυλετικής καθαρότητας του γερμανικού λαού με όρους «κανονικοποίησης» από το βιβλίο του Ζήση Παπαδημητρίου «Ο Ευρωπαϊκός Ρατσισμός’ ενώ για μία εμβάθυνση στις ναζιστικές πρακτικές βιοπολιτικής εξόντωσης των Ανθρώπων με Αναπηρία συστήνουμε ανεπιφύλακτα τη μεταανάγνωση του άρθρου του Αντώνη Σκορδίλη «Το Ολοκαύτωμα των Ατόμων με Αναπηρία στα χρόνια του Ναζισμού».  

Επιτροπή του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα του Παιδιού: «Τα Παιδιά με Αναπηρία κλείνονται με μεγάλη ευκολία σε Ιδρύματα»!

Στις 19 Ιουνίου 2012 δημοσιοποιήθηκαν τα τρία κείμενα με τις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Παιδιού του Ο.Η.Ε. (C.R.C.), οι οποίες αποτελούν το συμπερασματικό πλαίσιο, αναφορικά με την κατάσταση των Δικαιωμάτων του Παιδιού στην χώρα μας επί τη βάση τριών διεθνών δεσμευτικών κειμένων, ήτοι της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου για την πώληση Παιδιών, την παιδική πορνεία και την παιδική πορνογραφία και του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου για την εμπλοκή Παιδιών στις ένοπλες συγκρούσεις.

Κατά περιεχόμενο οι συστάσεις της Επιτροπής διατυπώνονται αξιολογικά, συνεκτιμώντας σε παράλληλη ανάγνωση με την 2η και 3η ενοποιημένη περιοδική έκθεση της Ελλάδος, την εναλλακτική έκθεση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, που δραστηριοποιούνται στο πεδίο, τις διαπιστώσεις και προτάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη (κύκλος Δικαιωμάτων του Παιδιού) και την έκθεση του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (Ε.Π.Σ.Ε.).

Όπως σημειώνεται από το Ε.Π.Σ.Ε., στο σχετικό με το καλωσόρισμα των συστάσεων της C.R.C. Δελτίο Τύπου του: «Βασική διαπίστωση του ΟΗΕ είναι πως η Ελλάδα δεν έχει πολιτική για τα δικαιώματα του παιδιού αφού δεν υπάρχει κανένα όργανο συντονισμού της εφαρμογής των σχετικών πολιτικών ή έστω παρακολούθησης της εφαρμογής της Σύμβασης και των Πρωτοκόλλων της. Το Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα του Παιδιού που δημιουργήθηκε το 2001 για να παραπλανήσει την Επιτροπή πως υπήρχε τέτοιο όργανο σχεδόν ποτέ δεν λειτούργησε και η επανίδρυσή του προκηρύχθηκε παραμονές της φετινής εξέτασης από τον ΟΗΕ με ανάλογο στόχο. Παράλληλα, όπως κάθε άλλη Επιτροπή του ΟΗΕ, επισημάνθηκε πως η Ελλάδα δεν έχει στατιστικά στοιχεία για την καταγραφή, παρακολούθηση και αποτίμηση των εφαρμοζόμενων πολιτικών και των διώξεων για παραβιάσεις των σχετικών νόμων. Τέλος, και αυτή η Επιτροπή επανέλαβε πως σχεδόν όλες οι προηγούμενες συστάσεις της (του 2002) αγνοήθηκαν από την Ελλάδα. Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, η Επιτροπή έθιξε θέματα «ταμπού» για την Ελλάδα, όπως εφαρμογή της σαρίας στη Θράκη, παραβιάσεις των δικαιωμάτων τουρκικής και μακεδονικής μειονότητας και εκτεταμένες παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Ρομά. Επισήμανε επίσης τάση ιδρυματοποίησης των παιδιών χωρίς γονείς ή/και με αναπηρίες, απουσία αποτελεσματικής αντιμετώπισης κάθε μορφής βίας κατά των παιδιών, έλλειψη προστασίας των παιδιών αιτούντων άσυλο ή/και ασυνόδευτων ανηλίκων ή/και παιδιών των φαναριών, ανεπάρκειες της δικαιοσύνης ανηλίκων (που φτάνει να δικάζει και 9χρονα), απουσία σεξουαλικής παιδείας, καταγραφή θρησκεύματος μαθητών στα σχολεία, ελεύθερη προβολή προϊόντων εναλλακτικών του θηλασμού σε μαιευτήρια, κτλ».

Άξιο μνείας είναι το γεγονός, ότι η επιτροπή καταγράφει ως βασικό παράγοντα δυσκολίας εφαρμογής της Σύμβασης την δημοσιονομικά αρνητική συγκυρία «βάναυσης» περικοπής πόρων, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά:

Παιδιά με Αναπηρία ή/και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες και Ενήλικοι/ες με Αναπηρία εξακολουθούν να υφίστανται άδικη μεταχείριση από την εκπαίδευση!

Στις αρχές Ιουλίου του 2012 δημοσιοποιήθηκε η έκθεση «Εκπαίδευση και Αναπηρία/Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες – Πολιτικές και Πρακτικές στον τομέα της Εκπαίδευσης, Κατάρτισης και Απασχόλησης για τους/τις Φοιτητές/ριες με Αναπηρίες και με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες στην ΕΕ» η οποία εκπονήθηκε για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το ανεξάρτητο «Δίκτυο εμπειρογνωμόνων για τις κοινωνικές επιστήμες της εκπαίδευσης και της κατάρτισης» (NESSE).

Μεταφέρουμε αυτούσιο το κοινοποιούμενο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κείμενο, με την επισήμανση, ότι εκ μέρους μας έχουν ληφθεί υπόψη ορισμένες ανακολουθίες στην χρησιμοποιούμενη ορολογία, στο μεταφρασμένο στην Ελληνική γλώσσα κείμενο καθώς και ορισμένες μεταφραστικές νοηματικές ατέλειες.

Το κείμενο, όπως δημοσιοποιήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

Ενώ το πλήρες κείμενο της εν λόγω ομολογουμένως ενδιαφέρουσας Συγκριτικής Διευρωπαϊκής  Έρευνας στην Αγγλική γλώσσα μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ

Παιδιά με Αναπηρία ή/και  Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες και Ενήλικοι/ες με Αναπηρία εξακολουθούν να υφίστανται άδικη μεταχείριση από την εκπαίδευση!

Παρά τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει τα κράτη μέλη όσον αφορά την προαγωγή της εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς, τα Παιδιά με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες και οι Ενήλικοι/ες  με Αναπηρίες εξακολουθούν να υφίστανται άδικη μεταχείριση, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε στις 10 Ιουλίου 2012 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Πολλοί/ες εξ αυτών  τοποθετούνται σε χωριστά ιδρύματα, ενώ εκείνοι/ες που βρίσκονται στο πλαίσιο συμβατικών εκπαιδευτικών θεσμών λαμβάνουν συχνά ανεπαρκή υποστήριξη, αναφέρει η έκθεση. Η έκθεση καλεί τα κράτη μέλη να εργαστούν εντατικότερα, προκειμένου να αναπτυχθούν συστήματα εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς και να αρθούν τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι Διακριτές Ομάδες όσον αφορά τη συμμετοχή και τη συμβολή τους στην εκπαίδευση, την κατάρτιση και την απασχόληση.

Περίπου 45 εκατομμύρια Πολίτες/ισες της ΕΕ σε ηλικία εργασίας έχουν κάποια αναπηρία και 15 εκατομμύρια παιδιά έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Από την έκθεση προκύπτει ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα άτομα αυτά δεν έχουν εκπαιδευτικές και εργασιακές ευκαιρίες. Παιδιά με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες συχνά εγκαταλείπουν το σχολείο με λίγα ή καθόλου προσόντα, πριν από τη μετάβαση σε ειδική κατάρτιση που, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να παρεμποδίσει παρά να αυξήσει τις επαγγελματικές τους προοπτικές. Οι Άνθρωποι με Αναπηρίες ή με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες είναι πιθανότερο να είναι άνεργοι ή οικονομικά ανενεργοί, ενώ ακόμα και εκείνοι που σημειώνουν σχετική επιτυχία στην αγορά εργασίας συχνά κερδίζουν λιγότερα σε σχέση με τους Ανθρώπους χωρίς Αναπηρία, αναφέρει η έκθεση.