«Σας εύχομαι υγεία κι ευτυχία»:

«Σας εύχομαι υγεία κι ευτυχία»:

Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία, αλλά δε μπορώ να κάνω το ταξίδι σας.
Είμαι επισκέπτης.
Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά..
Κι έπειτα, δε μου ανήκει.
Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει »δικό μου είναι».
Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου, είχα πει κάποτε με υπεροψία.
Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε.
Ότι δεν έχω, καν, όνομα.
Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο.
Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάζω. Ξεχάστε με στη θάλασσα.
Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία.

Θόδωρος Αγγελόπουλος.

«Ορίζοντας την έννοια της Αναπηρίας – Δυστυχώς δεν μιλήσαμε ακόμη… για τον/την Άνθρωπο…»

«Η διαμόρφωση των εννοιών είναι ένας τρόπος, για να ζούμε και όχι για να σκοτώνουμε την ζωή…»

Μισέλ Φουκό
Από τον Πρόλογο του στο βιβλίο του Ζόρζ Κάνγκιλεμ ‘Το Κανονικό και το Παθολογικό»

Χρησιμοποιούμε τις λέξεις, για να ορίσουμε, να νοηματοδοτήσουμε, να ερμηνεύσουμε αλλά και για να στιγματίσουμε.

Σχεδιάζουμε πολιτικές βασιζόμενοι/ες τροφοδοτικά σε έννοιες, που η Κοινωνία καταδεικνύει και αναοριοθετεί μέσα από την Καθολική της Εμπειρία.

Αρχική μας πρόθεση παρακολουθώντας τις συζητήσεις και αιτιάσεις γύρω από την κατάγνωση ποσοστού Αναπηρίας στους/στις εμφανίζοντες/ουσες τις ψυχιατρικές νόσους της παιδοφιλίας, του σαδομαζοχισμού, της παρενδυσίας, της κλεπτομανίας κ.ο.κ. ήταν να μην εμπλακούμε στην όλη ρητορική, γνωρίζοντας τις στρεβλώσεις και την παραπληροφόρηση, που αυτή μπορεί να εκμαιεύσει.

Πάρα ταύτα οφείλουμε να σταθούμε σε μία ουσιώδη προσέγγιση του ζητήματος, η οποία δεν καταγράφηκε σε καμία από τις δημοσιοποιούμενες τοποθετήσεις δυστυχώς…:

«Change the way you see Disability!!»

«Έχουμε μετακινηθεί από να βλέπουμε το άτομο με αναπηρία ως ασθενή που έχει ανάγκη από φροντίδα, το οποίο δεν συμβάλλει στην κοινωνία, στο να τον/την βλέπουμε ως άτομο που χρειάζεται να αρθούν τα παρόντα εμπόδια, προκειμένου να πάρει μια δικαιωματική θέση ως πλήρως συμμετοχικό μέλος της κοινωνίας. Τέτοια εμπόδια περιλαμβάνουν νοοτροπίες και κοινωνικά, νομικά και περιβαλλοντικά εμπόδια. Επομένως πρέπει να διευκολύνουμε περαιτέρω τη μετατόπιση του προτύπου, από το παλαιό ιατρικό πρότυπο της αναπηρίας, στο πρότυπο που είναι βασισμένο στα κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα.
Έχουμε μετατοπίσει την εστίασή μας στο άτομο ως κεντρικό σημείο σε μια συνεπή, ολοκληρωμένη προσέγγιση που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις θεμελιώδεις ελευθερίες και την αξιοπρέπεια όλων των ατόμων με αναπηρία. Συνεπώς, υπήρξε μια μετατόπιση, σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, στο να προωθήσουν ενεργές πολιτικές που εξουσιοδοτούν το μεμονωμένο άτομο με αναπηρία να ελέγχει τη ζωή του/της. Συγχρόνως, ο ρόλος των μη κυβερνητικών οργανώσεων γενικά και ιδιαίτερα εκείνων των ατόμων με αναπηρία, στην κοινωνία, έχει αλλάξει. Έχουν γίνει συνεργάτες των κυβερνήσεων και των ατόμων με αναπηρία, ως υποστηρικτές, φορείς παροχής υπηρεσιών ή ως πηγή εξειδικευμένης γνώσης και ικανότητας.»

Σχέδιο δράσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προώθηση των δικαιωμάτων και της πλήρους συμμετοχής των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνία: βελτιώνοντας την ποιότητα της ζωής των ατόμων με αναπηρία στην Ευρώπη: 2006-2015. (Εισαγωγή)

Μάρτιος 2007.