Βίντεο Εκδήλωσης: «Η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ανθρώπων με Αναπηρία: Από τη Θεωρία στην Πράξη»

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 19 Μαϊου 2017.

 

Ομιλητές/τριες:

 

– Χριστόφορος Βερναρδάκης, Υπουργός Επικρατείας

– Κωνσταντίνα Κούνεβα, Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ

– Μερόπη Τzούφη, Βουλεύτρια ΣΥΡΙΖΑ

– Ιωάννης Βαρδακαστάνης, Προέδρος Ε.Σ.Α.μεΑ.

– Χρήστος Σβάρνας, Συντονιστής Τμήματος ΑμεΑ ΣΥΡΙΖΑ

– Αρίστη Δαρειωτάκη, Νομικός, Ειδική Σύμβουλος του Υπουργού Επικρατείας Χριστόφορου Βερναρδάκη

– Πελαγία Παπανικολάου, Υποψήφια Διδάκτωρ Εγκληματολογίας, Νομική Σχολή Αθηνών

*Διερμηνεία Ε.Ν.Γ.: Θεοδώρα Τσαποϊτη

«Αγαπητέ Μαθητή μου…»

«(..) Ως εκπαιδευτικός στην ειδική αγωγή έχω υποχρέωση να υπερασπίζομαι το νόμιμο και ανθρώπινο δικαίωμα στην κατάλληλη εκπαίδευση του κάθε παιδιού με αίσθημα ευθύνης. Μένοντας σε απόσταση από διάφορες καταγγελίες για πιθανές ευθύνες για τις συνθήκες νοσηλείας του μαθητή, νιώθω την ανάγκη να συμπαρασταθώ στο μαθητή μου με τον τρόπο που μπορώ.

Επιτροπή του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα του Παιδιού: «Τα Παιδιά με Αναπηρία κλείνονται με μεγάλη ευκολία σε Ιδρύματα»!

Στις 19 Ιουνίου 2012 δημοσιοποιήθηκαν τα τρία κείμενα με τις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Παιδιού του Ο.Η.Ε. (C.R.C.), οι οποίες αποτελούν το συμπερασματικό πλαίσιο, αναφορικά με την κατάσταση των Δικαιωμάτων του Παιδιού στην χώρα μας επί τη βάση τριών διεθνών δεσμευτικών κειμένων, ήτοι της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου για την πώληση Παιδιών, την παιδική πορνεία και την παιδική πορνογραφία και του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου για την εμπλοκή Παιδιών στις ένοπλες συγκρούσεις.

Κατά περιεχόμενο οι συστάσεις της Επιτροπής διατυπώνονται αξιολογικά, συνεκτιμώντας σε παράλληλη ανάγνωση με την 2η και 3η ενοποιημένη περιοδική έκθεση της Ελλάδος, την εναλλακτική έκθεση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, που δραστηριοποιούνται στο πεδίο, τις διαπιστώσεις και προτάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη (κύκλος Δικαιωμάτων του Παιδιού) και την έκθεση του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (Ε.Π.Σ.Ε.).

Όπως σημειώνεται από το Ε.Π.Σ.Ε., στο σχετικό με το καλωσόρισμα των συστάσεων της C.R.C. Δελτίο Τύπου του: «Βασική διαπίστωση του ΟΗΕ είναι πως η Ελλάδα δεν έχει πολιτική για τα δικαιώματα του παιδιού αφού δεν υπάρχει κανένα όργανο συντονισμού της εφαρμογής των σχετικών πολιτικών ή έστω παρακολούθησης της εφαρμογής της Σύμβασης και των Πρωτοκόλλων της. Το Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα του Παιδιού που δημιουργήθηκε το 2001 για να παραπλανήσει την Επιτροπή πως υπήρχε τέτοιο όργανο σχεδόν ποτέ δεν λειτούργησε και η επανίδρυσή του προκηρύχθηκε παραμονές της φετινής εξέτασης από τον ΟΗΕ με ανάλογο στόχο. Παράλληλα, όπως κάθε άλλη Επιτροπή του ΟΗΕ, επισημάνθηκε πως η Ελλάδα δεν έχει στατιστικά στοιχεία για την καταγραφή, παρακολούθηση και αποτίμηση των εφαρμοζόμενων πολιτικών και των διώξεων για παραβιάσεις των σχετικών νόμων. Τέλος, και αυτή η Επιτροπή επανέλαβε πως σχεδόν όλες οι προηγούμενες συστάσεις της (του 2002) αγνοήθηκαν από την Ελλάδα. Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, η Επιτροπή έθιξε θέματα «ταμπού» για την Ελλάδα, όπως εφαρμογή της σαρίας στη Θράκη, παραβιάσεις των δικαιωμάτων τουρκικής και μακεδονικής μειονότητας και εκτεταμένες παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Ρομά. Επισήμανε επίσης τάση ιδρυματοποίησης των παιδιών χωρίς γονείς ή/και με αναπηρίες, απουσία αποτελεσματικής αντιμετώπισης κάθε μορφής βίας κατά των παιδιών, έλλειψη προστασίας των παιδιών αιτούντων άσυλο ή/και ασυνόδευτων ανηλίκων ή/και παιδιών των φαναριών, ανεπάρκειες της δικαιοσύνης ανηλίκων (που φτάνει να δικάζει και 9χρονα), απουσία σεξουαλικής παιδείας, καταγραφή θρησκεύματος μαθητών στα σχολεία, ελεύθερη προβολή προϊόντων εναλλακτικών του θηλασμού σε μαιευτήρια, κτλ».

Άξιο μνείας είναι το γεγονός, ότι η επιτροπή καταγράφει ως βασικό παράγοντα δυσκολίας εφαρμογής της Σύμβασης την δημοσιονομικά αρνητική συγκυρία «βάναυσης» περικοπής πόρων, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά:

«Διαχείριση της Βίας και του Σχολικού Εκφοβισμού»

Στο πλαίσιο του προγράμματος για τη Σχολική Διαμεσολάβηση, το Ίδρυμα Ευγενίδου και το Πάντειο Πανεπιστήμιο συνδιοργάνωσαν, την Τετάρτη 4 Απριλίου 2012 στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος, Ημερίδα με θέμα τη Διαμεσολάβηση ως μέσο για την καταπολέμηση του φαινομένου της βίας και του εκφοβισμού στα σχολεία.

Στόχος της Ημερίδας υπήρξε η ενημέρωση των υπευθύνων Αγωγής Υγείας, των Διευθυντών/ριών  και Συμβούλων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, των Διευθυντών/ριών  Γυμνασίων και Λυκείων, των Εκπαιδευτικών, των φοιτητών/ριών, των μαθητών/ριών, αλλά και των γονέων, για το φαινόμενο της βίας στα σχολεία.

Το πρόγραμμα για τη Σχολική Διαμεσολάβηση, το οποίο ξεκίνησε με τη συγκεκριμένη Ημερίδα, αφορά στην πραγματοποίηση σειράς σεμιναρίων για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, οι οποίοι θα αναλάβουν να εφαρμόσουν το πρόγραμμα στα σχολεία, με σκοπό την εκπαίδευση των ίδιων των μαθητών/ριών.

«Σπάσει την Σιωπή…!!» – Και για τις Γυναίκες με Αναπηρία τι…;

Η θεατότητα των εμπειριών, ιδίως όσων σχετίζονται με την θυματοποίηση υπό την εγκληματολογική οπτική του όρου, υποδηλώνει με την ύπαρξη της μια αθέατη πλευρά ενός ορίζοντα ή ενός φαινομένου, η οποία οφείλει να μας προβληματίσει.

Ημερολογιακά μετράμε το χρονικό διάστημα, που μεσολαβεί ανάμεσα σε δύο Διακριτές Παγκόσμιες Ημέρες, επετειακού χαρακτήρα, αυτή της 25ης Νοεμβρίου ενάντια στην βία κατά των Γυναικών και αυτή της 3ης του Δεκέμβρη, που αφιερώνεται στους/στις Ανθρώπους με Αναπηρία.

Συχνά βρισκόμαστε σε δημόσιες συζητήσεις, εκδηλώσεις, δρώμενα, δράσεις ή υποστηρίζουμε καμπάνιες αφύπνισης και ενεργοποίησης της κοινής γνώμης και δυστυχώς τις περισσότερες φορές μετά το πέρας όλων αυτών των δραστηριοτήτων συγκρουόμαστε με το ίδιο συναίσθημα αμηχανίας, το ίδιο συναίσθημα μη ένταξης – μη συνυπολογισμού της διάστασης της ζώσας κατάστασης της Αναπηρίας.. ίδιο και απαράλλακτο…!!!

Η αφορμή για την διατύπωση των σκέψεων σε αυτήν την ανάρτηση μας δόθηκε από την παρακολούθηση εκ μέρους μας της διεξαχθείσας στο πλαίσιο του Πρώτου Πανοράματος Ταινιών για την βία κατά των Γυναικών συζήτησης, που έλαβε χώρα στην Ταινιοθήκη το Σάββατο 26 Νοεμβρίου. Ακριβώς αυτή η φυσική μας παρουσία ενίσχυσε την επιθυμία μας να εκφράσουμε ορισμένους βασικούς κατά την εκτίμηση μας προβληματισμούς, στεκόμενες σε ορισμένες παραμέτρους, που μάλλον ουδόλως έχουν απασχολήσει μέχρι τούδε τους/τις Εκπρσωπούντες/ουσες, τους/τις σχεδιαστές/ριες και τους/τις υλοποιούντες/ούσες πολιτικές και προγράμματα πρόληψης της βίας κατά των Γυναικών, και σίγουρα το ερώτημα, που τίθεται πρωταρχικά εκκινεί από το γιατί λησμονούνται διαρκώς τα αυτονόητα…

Πάρη Ζαγούρα Επιμελήτρια ανηλίκων – Συνέντευξη.

Διαβάζοντας την σχετικά πρόσφατη συνέντευξη της κυρίας Ζαγούρα Εγκληματολόγου και Επιμελήτριας Ανηλίκων στο Δδιαδικτυακό Περιοδικό «The Art of Crime» δεν δυσκολευτήκαμε καθόλου να ανιχνεύσουμε τους λόγους, για τους οποίους επιλέξαμε να αναδημοσιεύσουμε το περιεχόμενο της αυτούσιο:

Μεστές τοποθετήσεις, παρεμβατική προσέγγιση, κριτική θεώρηση και φυσικά ουσιώδεις προτάσεις.

Η κα Ζαγούρα σχολιάζει την πραγματικότητα των Εγκληματολόγων,   της Εγκληματολογίας, των Παραβατικών Ανγηλίκων και όχι μόνο…

Ας μας επιτραπεί προλογικά να αντιγράψουμε μια εξαιρετικά επίκαιρη παραίνεση της εν είδη πρόγευσης της ανάγνωσης της συνέντευξης της, υπέρ της οποίας αναμφίβολα προτρέπουμε:

«Εδώ και τώρα, όμως, απαιτείται οι εγκληματολόγοι να πάρουν θέση απέναντι στα κοινωνικά ζητήματα και να αρθρώσουν έναν παρεμβατικό πολιτικό λόγο.»

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν:

Θύματα βίας: εντός και εκτός της οικογένειας εντός και εκτός συνόρων: Εισήγηση της Κ. Δ. Σπινέλλη

Η παρούσα Εισήγηση, όπως αναδημοσιεύεται εκ μέρους μας αυτούσια πραγματοποιήθηκε από την Κ. Δ. Σπινέλλη, κατά την διάρκεια Ημερίδας με θέμα: «Μορφές βίας κατά παιδιών και γυναικών στη σύγχρονη κοινωνία», που διοργανώθηκε  από το Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων τον Μάιο του 2006 στο πλαίσιο της Εαρινής Συνόδου του Ευρωπαϊκού Κέντρου του Διεθνούς Συμβουλίου Γυναικών (ECICW-CECIF).

Το σύνολο των κειμένων της εν λόγω Ημερίδας έχει δημοσιευτεί σε μορφή pdf με την επιμέλεια των κων. Βάσως Σταυριανοπούλου-Γκανάτσου Ελένης Βαλάσση-Αδάμ  στο: http://ncgw.org/gr/Ekdoseis/Ekdoseis-Via.pdf

Μοναδική δική μας επισήμανση η αδιαμφισβήτητα διαχρονική υφή των διαπραγματευόμενων ζητημάτων.…

Θύματα βίας: εντός και εκτός της οικογένειας εντός και εκτός συνόρων

Καλλιόπη  . Σπινέλλη

Ομότιμη Καθηγήτρια Εγκληματολογίας και Σωφρονιστικής, Νομικού Τμήματος Πανεπιστημίου Αθηνών

«…ανέστη Κάιν επί Άβελ τον αδελφόν αυτού

και απέκτεινεν αυτώ…»(Γένεσις, 4:8)

«…τότε ουν παρέδωκεν [o Πιλάτος] αυτόν αυτοίς ίνα σταυρωθή…» ( Ιωάν. κεφ.ιθ΄,16)

Η βία σήμερα

Στις μέρες μας η βία έχει μεταλλαχθεί και παρουσιάζεται με νέες μορφές, ορισμένες μάλιστα από αυτές είναι κοινωνικά αποδεκτές και όχι εγκληματικές. Για παράδειγμα, μέσα στον αγωνιστικό χώρο σε αθλητικούς αγώνες το ιδιαίτερα βίαιο σπρώξιμο αθλητών ή και θεατών δεν συνεπάγεται πάντοτε ποινή. Σε αυτή την εισήγηση, δεν θα ασχοληθούμε με τη διάχυτη, νομιμοποιημένη, βία της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, ούτε με το μείζον πρόβλημα, αν η ανοχή της δήθεν ασήμαντης βίας αργά ή γρήγορα εξελίσσεται σε ανοχή και ειδεχθέστερων απεικονίσεων μορφών βίας, όπως αυτές που παρουσιάζονται, συχνά χωρίς κυρώσεις, από το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο ή άλλους αρμόδιους φορείς, στα ΜΜΕ.

Αντικείμενο της παρούσας εισήγησης αποτελούν ορισμένες σύγχρονες μορφές εγκληματικής βίας. Μια νέα μορφή πολυδιάστατης βίας1, για την οποία έχει πλέον θεσμοθετηθεί και καινοτόμος, για την Ελλάδα, νόμος (ν.3500/2006) είναι η ενδοοικογενειακή βία. (Η καινοτομία συνίσταται ιδίως : α) στη δυνατότητα που έχει δοθεί στον εισαγγελέα να αναλάβει την ποινική διαμεσολάβηση μεταξύ του δράστη και του θύματος, υπό προϋποθέσεις2, β) στην απαγόρευση άσκησης σωματικής βίας σε βάρος των τέκνων ως μέτρο σωφρονισμού3, και γ) την καθιέρωση αξιοποίνου ακόμη και για τη περίπτωση που το παιδί γίνεται απλώς μάρτυρας ενδοιοικογνειακής βίας χωρίς το ίδιο να υφίσταται κάποια σωματική βλάβη4). Μια άλλη σύγχρονη μορφή καθημερινής βίας, αυτή εκτός της οικογένειας, είναι η λεγόμενη ενδοσχολική.

Οι νέες αυτές μορφές βίας απαιτούν οριοθετήσεις και ταξινομήσεις της βίαιης συμπεριφοράς, ώστε να καταστεί δυνατό να εντοπισθούν και οι κατάλληλες, ¨καλές πρακτικές¨ παρεμβάσεων σε περιβάλλοντα με διάφορες εκφάνσεις βίας.

Τα τελευταία χρόνια, ολοένα και συχνότερα στο πλαίσιο των εργασιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΗΕ γίνεται   λόγος για “καλές πρακτικές“ (good practices) ή για πολλά “υποσχόμενες πρακτικές“ (promising practices)5.

Συνήθως, ως “καλές πρακτικές“ θεωρούνται εκείνες οι δραστηριότητες που είναι αποτελεσματικές (σε σχέση με τους στόχους και το βαθμό επίτευξής τους), αποδοτικές (σε σχέση με το όφελος που παράγεται συγκρινόμενο με το οικονομικό και κοινωνικό κόστος που συνεπάγεται η συγκεκριμένη πρακτική), εφαρμόσιμες σε πολλά κράτη, και   αξιολογημένες (με εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση). Δηλαδή, οι πρακτικές αυτές πρέπει να έχουν χαρακτηριστεί “καλές“ με επιστημονικά τεκμηριωμένες μεθόδους (evidence-based).

Για να εντοπίσουμε όμως τις κατάλληλες “καλές πρακτικές“ πρέπει πρώτα να διευκρινίσουμε και να περιορίσουμε το πεδίο στο οποίο θα μπορούσαν να εφαρμοστούν.

Η έκταση της παρούσας εισήγησης οριοθετείται από τις λέξεις-κλειδιά που αναγράφονται στον τίτλο.

δηλαδή από τους όρους : βία, θύμα, οικογένεια και σύνορα.

Ο.Η.Ε.: επικαιροποιημένες πληροφορίες για τη δεύτερη και τρίτη περιοδική έκθεση της Ελλάδας (Crc/C/Grc/Q/2-3)

Η χώρα μας υπέβαλε το 2008 την ενοποιημένη Δεύτερη και Τρίτη Περιοδική Έκθεση της, αναφορικά με την εφαρμογή των θεσπιζόμενων από την Διεθνή Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα του Παιδιού (CRC) δικαιωμάτων.

Αρκούμαστε επί του παρόντος στο να σημειώσουμε με αρνητική χροιά το άκρως «τεχνοκρατικό» περιεχόμενο της.

Το κείμενο της Δεύτερης και Τρίτης Περιοδικής Έκθεσης για την εφαρμογή των Δικαιωμάτων του Παιδιού και της οικείας Συνθήκης κατοχύρωσης τους, όπως υποβλήθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση βρίσκεται στην επίσημη μετάφραση του στο: http://www.google.gr/url?sa=t&source=web&cd=1&ved=0CB0QFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.0-18.gr%2Fdownloads%2Fmetafrasi-ethnikis-ekthesis-dsdp-ypoyrgeio-eksoterikon&rct=j&q=%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7%20%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%AD%CE%BA%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B1%20%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%8D&ei=gx4sTpjHD8fesgbJxKT7Cw&usg=AFQjCNExCh2KZ-Gh5B9AtDT5TKBrhmF8QQ&sig2=p4p9PWHGlz22xJuxK-Y5bw

Η χώρα μας καλείται από την Επιτροπή Παρακολούθησης της Διεθνούς Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Παιδιών να απαντήσει με νέα και επίκαιρα στοιχεία στα κατωτέρω ερωτήματα γενικότερου και εξειδικευμένου ενδιαφέροντος καθώς και να τεκμηριώσει με στατιστικά και πραγματιστικά δεδομένα τα μέτρα, που έχει λάβει στο μεσοδιάστημα της τριετίας, που παρήλθε στους τομείς επισήμανσης, τους αναφερόμενους επιγραμματικά, εφόσον καθίσταται εφικτό μέχρι τις 2 Αυγούστου του 2011. Σημειώνεται, ότι η διαμόρφωση τους προήλθε κατόπιν της παράλληλης εξέτασης της υποβαλλόμενης περιοδικής Έκθεσης από την χώρα μας με αυτήν, που εναλλακτικά υποβλήθηκε από το Δίκτυο Συνεργασίας των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων για τα Δικαιώματα του Παιδιού – Εναλλακτική Έκθεση ΜηΚυΟ σχετικά με την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού από την Ελλάδα-, το οποίο προς το παρόν διατίθεται διαδικτυακά μόνον στην Αγγλική γλώσσα.

Παραθέτουμε αυτούσιο το σχετικό απόσπασμα με τα τιθέμενα προς το Ελληνικό Κράτος ερωτήματα:

Πηγή πληροφοριών:

http://diktuo.files.wordpress.com/2011/07/greece-list-of-issues-crc-_gr.doc

Έκθεση για την εφαρμογή των δικαιωμάτων των παιδιών με Νοητικές Αναπηρίες στην Ελλάδα (Inclusion Project).

–

Πρόσφατα δημοσιοποιήθηκε η Έκθεση για την εφαρμογή των Δικαιωμάτων των Παιδιών με Νοητικές Αναπηρίες στην Ελλάδα (Inclusion Project), η οποία δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος “Children’s Rights for All” των Διεθνών Μη Κυβερνητικών Οργανισμών Inclusion Europe, Eurochild και του Πανεπιστημίου Charles της Πράγας με την συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η σημαντικότητα της αυθυπαρξίας και του περιεχομένου της είναι προδήλως αντιληπτή.

Ερευνητικά υπεύθυνη για την εκπόνηση του εγχειρήματος υπήρξε η κα Ιωάννα Κουβαριτάκη National expert for Greece for the project ‘Children’s Rights for All’
Δικηγόρος, Μaster of Advanced Studies in Children’s Rights, University of rribourg/IUKB Switzerland και Ειδική Επιστήμονας στον Κύκλο Δικαιωμάτων του Παιδιού στο Συνήγορο του Πολίτη.

Η έκθεση αναλύει συνοπτικά με ποιο τρόπο η ελληνική πολιτεία πραγματώνει τα κατοχυρωμένα στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού δικαιώματα των παιδιών με νοητικές αναπηρίες όπως αυτός προβάλλεται μέσα από την Εθνική Έκθεση της Ελλάδας προς τη Διεθνή Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού και προκύπτει από την σχετική έρευνα λαμβάνοντας υπόψη και τις απόψεις των οικογενειών και των παιδιών.

Η έκθεση για την εφαρμογή των δικαιωμάτων των παιδιών με νοητικές αναπηρίες προσεγγίζει πέντε πεδία:

Κακοποίηση

Εκπαίδευση

Οικογένεια-αποϊδρυματοποίηση

Υγεία

Συμμετοχή παιδιών-μη διάκριση.

Ιδρυματοποίηση και Κακοποίηση Παιδιών με Αναπηρίες σε Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας της χώρας μας: Εικόνες ενός τέρατος, που δεν λαβώνεται…

Η πραγματικότητα, όπως βιώνεται από τους/τις φιλοξενούμενους/ες στις Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας και στις παντός τύπου Ιδρυματικές Δομές της χώρας μας καθίσταται άκρως δυσχερές, να αποτυπωθεί ερευνητικά και επιστημονικά και ως εκ τούτου να διακινηθεί πληροφοριακά.

Οι ερμητικά κλειστές πόρτες αυτών των φορέων και η βαριά σιωπή, που επικρατεί εντός τους υπερτονίζουν την άτυπη συγκατάνευση εν είδη παγιωμένης και σχεδόν στερεοτυπικά αναμενόμενης ανοχής των σφοδρότατων δικαιωματικών παραβιάσεων, οι οποίες λαμβάνουν χώρα σε βάρος των ενηλίκων και ανήλικων τροφίμων.

Άνθρωποι χωρίς Δικαιώματα με εκμηδενισμένες προσβάσεις, αντιστάσεις… ίσως και επιλογές, ανασαίνουν και ζουν σε συνθήκες μη ορατότητας και «αορατότητας».

Φρούρια με υψωμένα τείχη, υποδέχονται Ανθρώπους διαχειριστικά, μετασχηματίζοντας την φυσική παρουσία σε διαρκή απουσία από το κοινωνικό γίγνεσθαι…

Πολιτικές ανεπάρκειας και αδιαφορίας, συνοδεύονται και συμπληρώνονται από αποσπασματικές παρεμβάσεις, άμβλυνσης του δυσάρεστου αποτελέσματος, χωρίς να ενδιαφέρονται για τα βαθύτερα ή ακόμη και για τα εξόφθαλμα αίτια της πρόκλησης του.