Βίντεο Εκδήλωσης: «Η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ανθρώπων με Αναπηρία: Από τη Θεωρία στην Πράξη»

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 19 Μαϊου 2017.

 

Ομιλητές/τριες:

 

– Χριστόφορος Βερναρδάκης, Υπουργός Επικρατείας

– Κωνσταντίνα Κούνεβα, Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ

– Μερόπη Τzούφη, Βουλεύτρια ΣΥΡΙΖΑ

– Ιωάννης Βαρδακαστάνης, Προέδρος Ε.Σ.Α.μεΑ.

– Χρήστος Σβάρνας, Συντονιστής Τμήματος ΑμεΑ ΣΥΡΙΖΑ

– Αρίστη Δαρειωτάκη, Νομικός, Ειδική Σύμβουλος του Υπουργού Επικρατείας Χριστόφορου Βερναρδάκη

– Πελαγία Παπανικολάου, Υποψήφια Διδάκτωρ Εγκληματολογίας, Νομική Σχολή Αθηνών

*Διερμηνεία Ε.Ν.Γ.: Θεοδώρα Τσαποϊτη

Βίντεο: Βία-Αυθαιρεσία-Καταστολή-Εκφασισμός.

*Οι υπόλοιπες εισηγήσεις των συμμετεχουσών στην εκδήλωση βρίσκονται εδώ!

**Το βίντεο, που μημονεύεται στο τέλος της εισήγησης μου βρίσκεται εδώ!

Μάλλον τυχαία οι υπότιτλοι του καθίστανται προσβάσιμοι από τους Αναγνώστες Οθόνης…. Δυστυχώς προσθέτουμε! 😦

«Αγαπητέ Μαθητή μου…»

«(..) Ως εκπαιδευτικός στην ειδική αγωγή έχω υποχρέωση να υπερασπίζομαι το νόμιμο και ανθρώπινο δικαίωμα στην κατάλληλη εκπαίδευση του κάθε παιδιού με αίσθημα ευθύνης. Μένοντας σε απόσταση από διάφορες καταγγελίες για πιθανές ευθύνες για τις συνθήκες νοσηλείας του μαθητή, νιώθω την ανάγκη να συμπαρασταθώ στο μαθητή μου με τον τρόπο που μπορώ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ “ΑΓΝΩΣΤΗ ΧΩΡΑ” ΤΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ

Αθήνα 17 Ιουνίου 2014

«Το Α και το Ω της εξέλιξης του πολιτισμού είναι η δημιουργία πλάγιων διαδρομών»
Lev Vygotsky

Την Παρασκευή 20 Ιουνίου, το Σάββατο 21 Ιουνίου και την Κυριακή 22 Ιουνίου διοργανώνεται στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ τριήμερο Φεστιβάλ για τη Γνωριμία με την “άγνωστη χώρα” της αναπηρίας.

Φεμινισμός και Αναπηρία: Ποιες, πού, πότε, τι, γιατί;

Ας εκκινήσουμε τον συλλογισμό μας από την προσπάθεια μας, να ξετυλίξουμε το νήμα του συναπαντήματος του Φεμινισμού ως θεωρητικού ρεύματος και ως κινήματος με την αναπηρία, ως ζώσα κατάσταση, ως κατάσταση δηλαδή, που βιώνεται. Το πρώτο, που θα διερωτηθούμε είναι: υπάρχει αλήθεια εκείνη η γερή κλωστή, που να ενώνει αυτά τα δύο, της οποίας την άκρη, να μπορέσουμε να αναζητήσουμε; Ή μήπως θα πρέπει να κάνουμε λόγο για χωριστές διαδρομές;

«Νομίζω πως μέσα στον καθένα μας, υπάρχει μια ικανότητα να αντιλαμβάνεται τις εντυπώσεις και τις συγκινήσεις που η ανθρωπότητα έχει περάσει απ’ την αρχή της δημιουργίας της», έγραφε στην αυτοβιογραφία της η Helen Keler, επιθυμώντας με τα λόγια της, να ανοίξει μία χαραμάδα στο παράθυρο της πραγματικής ταυτότητας των Ανθρώπων με Αναπηρία μέσα από εσωτερικές διαδρομές, σκιαγραφώντας την ζωή μίας γυναίκας, που η κοινωνία θα την ήθελε σιωπηλή και απόλυτα περιθωριοποιημένη. «Κάθε άτομο έχει μια υποσυνείδητη ανάμνηση της πράσινης γης και των κελαρυστών νερών, έτσι που η κώφωση και η τύφλωση δεν μπορούν να του στερήσουν αυτό το δώρο των περασμένων γενεών. Αυτή η κληρονομική ικανότητα είναι μια έκτη αίσθηση-μια ψυχική αίσθηση που βλέπει, ακούει, νιώθει, όλα μαζί!», συμπλήρωνε σε τόνο κατανυκτικό. Η Keler βέβαια ως προσωπικότητα δεν συνδέθηκε με το φεμινιστικό κίνημα της εποχής της, άρθρωσε όμως πολιτικό λόγο. Αυτή κάθε αυτή η ανάγκη της Keler να εκφραστεί μέσα στην ιστορικότητα της είναι που μας κάνει, να αντικρίζουμε στο πρόσωπο της μία πολύ συγκεκριμένη δικαιωματική ταυτότητα. Η Helen Keler έχει καταγραφεί ως ο πιο μορφωμένος Τυφλοκωφός άνθρωπος και αυτός ο άνθρωπος ενσάρκωνε εκτός των άλλων την διπλή διακριτότητα του να είσαι γυναίκα και ανάπηρη εντός του σφιχτού ιστορικού πλαισίου μιας εποχής, που πρότεινε ως κοινωνική απάντηση στην ένταξη των Ανθρώπων με Αναπηρία, την φιλανθρωπία και τον οίκτο.

«Ο Αγώνας των Τυφλών (1977) – Προβολή ντοκιμαντέρ και συζήτηση – Σάββατο 7/12/2013

Οι Χειραφετημένοι/ες Άνθρωποι είναι αυτοί/ες, που στο τέλος νικούν.

Δεν υπάρχουν προφητικές γραφές! Τι να γράψουμε άλλωστε πια και τι να πούμε για τους Ανθρώπους με Αναπηρία.

Κάθε 3^η του Δεκέμβρη αφήνουμε τους/τις «άλλους/ες» να μιλούν.

Διακηρύξεις, ευχολόγια, στείρα αιτήματα, που ανακυκλώνονται διαρκώς, λες και ο δικαιωματικός χρόνος πάγωσε για εμάς.

Επιτροπή του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα του Παιδιού: «Τα Παιδιά με Αναπηρία κλείνονται με μεγάλη ευκολία σε Ιδρύματα»!

Στις 19 Ιουνίου 2012 δημοσιοποιήθηκαν τα τρία κείμενα με τις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Παιδιού του Ο.Η.Ε. (C.R.C.), οι οποίες αποτελούν το συμπερασματικό πλαίσιο, αναφορικά με την κατάσταση των Δικαιωμάτων του Παιδιού στην χώρα μας επί τη βάση τριών διεθνών δεσμευτικών κειμένων, ήτοι της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου για την πώληση Παιδιών, την παιδική πορνεία και την παιδική πορνογραφία και του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου για την εμπλοκή Παιδιών στις ένοπλες συγκρούσεις.

Κατά περιεχόμενο οι συστάσεις της Επιτροπής διατυπώνονται αξιολογικά, συνεκτιμώντας σε παράλληλη ανάγνωση με την 2η και 3η ενοποιημένη περιοδική έκθεση της Ελλάδος, την εναλλακτική έκθεση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, που δραστηριοποιούνται στο πεδίο, τις διαπιστώσεις και προτάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη (κύκλος Δικαιωμάτων του Παιδιού) και την έκθεση του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (Ε.Π.Σ.Ε.).

Όπως σημειώνεται από το Ε.Π.Σ.Ε., στο σχετικό με το καλωσόρισμα των συστάσεων της C.R.C. Δελτίο Τύπου του: «Βασική διαπίστωση του ΟΗΕ είναι πως η Ελλάδα δεν έχει πολιτική για τα δικαιώματα του παιδιού αφού δεν υπάρχει κανένα όργανο συντονισμού της εφαρμογής των σχετικών πολιτικών ή έστω παρακολούθησης της εφαρμογής της Σύμβασης και των Πρωτοκόλλων της. Το Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα του Παιδιού που δημιουργήθηκε το 2001 για να παραπλανήσει την Επιτροπή πως υπήρχε τέτοιο όργανο σχεδόν ποτέ δεν λειτούργησε και η επανίδρυσή του προκηρύχθηκε παραμονές της φετινής εξέτασης από τον ΟΗΕ με ανάλογο στόχο. Παράλληλα, όπως κάθε άλλη Επιτροπή του ΟΗΕ, επισημάνθηκε πως η Ελλάδα δεν έχει στατιστικά στοιχεία για την καταγραφή, παρακολούθηση και αποτίμηση των εφαρμοζόμενων πολιτικών και των διώξεων για παραβιάσεις των σχετικών νόμων. Τέλος, και αυτή η Επιτροπή επανέλαβε πως σχεδόν όλες οι προηγούμενες συστάσεις της (του 2002) αγνοήθηκαν από την Ελλάδα. Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, η Επιτροπή έθιξε θέματα «ταμπού» για την Ελλάδα, όπως εφαρμογή της σαρίας στη Θράκη, παραβιάσεις των δικαιωμάτων τουρκικής και μακεδονικής μειονότητας και εκτεταμένες παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Ρομά. Επισήμανε επίσης τάση ιδρυματοποίησης των παιδιών χωρίς γονείς ή/και με αναπηρίες, απουσία αποτελεσματικής αντιμετώπισης κάθε μορφής βίας κατά των παιδιών, έλλειψη προστασίας των παιδιών αιτούντων άσυλο ή/και ασυνόδευτων ανηλίκων ή/και παιδιών των φαναριών, ανεπάρκειες της δικαιοσύνης ανηλίκων (που φτάνει να δικάζει και 9χρονα), απουσία σεξουαλικής παιδείας, καταγραφή θρησκεύματος μαθητών στα σχολεία, ελεύθερη προβολή προϊόντων εναλλακτικών του θηλασμού σε μαιευτήρια, κτλ».

Άξιο μνείας είναι το γεγονός, ότι η επιτροπή καταγράφει ως βασικό παράγοντα δυσκολίας εφαρμογής της Σύμβασης την δημοσιονομικά αρνητική συγκυρία «βάναυσης» περικοπής πόρων, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά:

Συνέντευξη στην εκπομπή «Ισότιμα / Μετ’ Εμποδίων» του Πρώτου Προγράμματος του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου στις 19/4/2012.

Η συνέντευξη μας στην εκπομπή, που επιμελείται ο εξειδικευμένος σε θέματα Αναπηρίας δημοσιογράφος Αντώνης Σκορδίλης, «Ισότιμα / Μετ’ Εμποδίων», όπως αναμεταδόθηκε από το Πρώτο Πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (ΡΙΚ) την Πέμπτη 19 Απριλίου 2012.

Αντικείμενο της συνομιλίας μας ή καλύτερα αφορμή αυτής υπήρξε η πρόσφατη κύρωση με εσωτερικό νόμο από την χώρα μας της Διεθνούς Σύμβασης του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία.

Σε περίπτωση τυχόν προβλημάτων στην αναπαραγωγή του υλικού πατήστε εδώ.

«Η Φάκα»

Η βούληση μας, να προτείνουμε το Ντοκιμαντέρ της Μαρίνας Δανέζη «Η Φάκα» θα μπορούσε εκτός των άλλων να καθρεφτιστεί μέσα από δύο λόγους:

Ο πρώτος εντοπίζεται στο ομολογουμένως ευρηματικό ίντρο του με την αναδρομή στην φυλετικό-κοινωνική προσέγγιση με όρους ιστορικών συμφραζόμενων, δεισιδαιμονιών, «ιεροποίησης» ή θεοκρατικής συναντίληψης της Αναπηρίας, ως μέρους της ανθρώπινης ποικιλομορφίας.

Ο δεύτερος, περισσότερο βιωματικός, βρίσκει τη συστοιχία του στη ρήση του Πρωταγωνιστή: «Μπορεί να έχω μια αναπηρία την Α αλλά μπορεί και ένας άνθρωπος να συντονίζεται μαζί μου…. Δηλαδή να πει κάποια πράγματα…»… κάτι που με μία πιο κοινωνιολογικά ιδωμένη οπτική θα εκφράζαμε ως ανάστροφη όψη της περιθωριοποίησης ή του αποκλεισμού…

Το Φιλμ «Η Φάκα» φιλοξενείται στην Ιστοσελίδα «doctv” και μπορείτε να το παρακολουθήσετε από εδώ.